14e Zondag: Een profeet wordt in zijn vaderstad niet geëerd. Een gewoon mens!
De woorden klinken nog na: Een profeet wordt niet geëerd in zijn eigen stad. Deze woorden doen mij denken aan mijn jeugd toen ik nog een fanatiek lid was van de MOV in Rossum en de Vredeswerkgroep in de gemeente Weerselo. We deden allerlei pogingen om in die tijd van kernwapens die in Europa lagen opgeslagen ter discussie te stellen. Want we streefden naar vrede, en dat was volgens ons onverenigbaar met de vrede. Het was zelfs zo dat volgens onze burgemeester de Binnenlandse Veiligheidsdienst onderzoek deed naar onze antecedenten. Hij kon ze gerust stellen, want wij waren gewone vredelievende mensen, die niets strafrechtelijks hadden gedaan of van plan waren uit te voeren. Sommigen uit mijn geboortedorp keken ons vreemd aan: wie denken zij wel dat zij zijn. Ja, een profeet wordt niet geëerd in zijn eigen stad, ook dat heb ik in mijn jeugd ervaren. Ja, wat denkt die zoon van Hendrik en Sientje wel dat hij zo naar voren treedt en oproept voor vrede.
Overkwam dat ook Jezus niet toen hij in Nazareth, zijn geboortestad aan kwam en zijn stadsgenoten zo negatief en cynisch reageerden? Ja, Hij is toch die zoon van Jozef die eenvoudige timmerman en van Maria? En waar haalt Hij toch die wijsheid vandaan? Waarschijnlijk zijn zij niet alleen jaloers omdat zij vinden dat Hij niet meer is dan zijzelf, maar het gaat ook om de woorden die Hij spreekt. Woorden over een God van liefde en vrede, en die aan de mensen vraagt ook zelf mensen van liefde en vrede te zijn, mensen van barmhartigheid, nederigheid en vergevingsgezind. En dat zijn woorden die zijn stadsgenoten welllicht niet zo graag horen, want dat betekent dat zij hun leven diepgaand moeten veranderen.
Ja, hoe zouden wij zelf reageren wanneer Jezus in onze eigen stad of dorp kwam en woorden zou prediken van liefde, vrede en vergeving? Wellicht zouden ook wij niet meteen enthousiast reageren, want die woorden passen helemaal niet in onze cultuur. Daar geldt namelijk: ieder voor zich, en moet je zelf de beste zijn, het heel ver brengen en natuurlijk een dik salaris verdienen. En daar blijft het niet bij, want er is ook een cultuur van geweld, criminaliteit, onderdrukking, uitbuiting en oorlog. Ja, we zien dat zelfs in onze grote steden waar granaten kalasjnikovs, schietpartijen en doden en gewonden dagelijkse kost schijnen te worden.
Maar luistert er in deze vreselijke cultuur dan niemand naar Jezus’ woorden van liefde, vrede, vergeving en trouw? Het antwoord op die vraag is heel hoopgevend, want er zijn veel mensen die zich inzetten voor onze medemensen. Mannen en vrouwen, jong en oud, die zich inzetten voor zieken, gehandicapten en ouderen, die anderen helpen in hun nood en uit hun isolement halen. Mensen die vluchtelingen en asielzoekers helpen en wegwijs maken in onze samenleving. Gewone mensen zoals u en ik, die iets willen betekenen voor anderen en wereld mooier willen maken. Mensen die zich met hart en ziel geven aan de goede zaak en zo voor de ander wonderen kunnen verrichten. En natuurlijk zijn ze niet allemaal christen of gelovigen, maar ook ongelovigen zetten zich in voor het welzijn van hun naasten en zo maken zij ook de woorden van Jezus waar in het leven en maken de samenleving leefbaar en vredevol. Gewone mensen die leven naar het voorbeeld van Jezus, en die zo het gezicht van God laten schijnen op aarde. Want hij heeft geen andere handen dan mensenhanden, hij heeft geen andere ogen dan mensenogen, Hij heeft geen andere voeten dan mensenvoeten, geen ander hart dan een mensenhart.
Lieve mensen,
De mensen in Nazareth geloofden niet in wonderen, en zeker niet wanneer ze werden verricht door een man uit hun eigen stad. Zij willen geen wonderen zien, maar als alles grijs blijft dan wordt het gewone nooit bijzonder. Het grootste wonder is dat jij er bent, dat jij zelf bestaat, dat jij en ik, dat iedere mens mag ademen, lachen en genieten. Dat wij kunnen huilen en troosten. Het wonder van het leven begint dan ook bij jezelf. Jij als gewone man of vrouw, timmerman of verpleegkundige, stedeling of dorpsbewoner, jij bent zelf het wonder waarmee God zijn kracht de wereld instuurt. Gebruik jouw hart en jouw ogen om liefde en licht te geven. Laten wij zo net als Jezus mensenzonen en mensendochters proberen te zijn, die in het spoor van Gods Zoon willen leven om mee te bouwen aan zijn heerlijke wereld van liefde, vrede en vreugde.
Als wij ons zo inzetten voor onze medemens gebeurt er een wonder! Amen.
Ootmarsum, 7 juli 2024 Pastor Jan Kerkhof Jonkman