Pastorpraat
Binnenkort ga ik de kerstster weer voor het raam hangen. De ster die de wijzen uit het Oosten de weg wees naar het Kind in Bethlehem. Een lichtje in deze donkere tijd van het jaar. Ruim vijf jaren geleden heeft de ster mij de weg gewezen naar de parochie Lumen Christi. Daar bleef de ster stil staan, waar mijn collega’s en u allen, ‘bewoners van de stal’, mij hartelijk hebben ontvangen. Al na een paar maanden brak echter een voor iedereen moeilijke tijd aan met het uitbreken van de corona pandemie. Als pastores hebben we geprobeerd om zoveel mogelijk persoonlijk contact met de mensen te houden. Zeker bij uitvaarten – en dat waren er in die periode veel – en de voorbereiding daarvan met familieleden. Om toch, al was het in kleine kring, op een goede manier afscheid te kunnen nemen. Deze moeilijke en vreemde tijd is voor mij voor altijd verbonden met mijn beginjaren in Lumen Christi. Maar ook de vreugde toen Pasen weer als vanouds gevierd kon worden, toen het Licht van Christus zegevierde! De afgelopen jaren heb ik velen van u persoonlijk mogen leren kennen en daarmee iets van het leven en het geloof zoals het hier is en beleefd wordt. Ik ben onder de indruk geraakt van hoe mensen betrokken zijn op elkaar, van de bereidheid om elkaar te helpen. En van hoe er in gezamenlijkheid veel georganiseerd wordt om met verschillende generaties samen het leven te delen en te vieren. Vele gebruiken en tradities geven in deze streek van Twente structuur en vorm aan het leven. Het leven wordt erdoor geëerd en het leven krijgt er diepgang door. Tradities raken aan de diepte van ons bestaan, aan het geheim van ons leven, aan God. Dát besef leeft bij veel bewoners van de ‘stal van Lumen Christi’, zo heb ik het althans mogen ervaren. Na het feest van Kerst, de geboorte van Christus, zal ik de ‘stal’ van Lumen Christi gaan verlaten. Mijn weg gaat na al deze jaren in Lumen Christi verder in de parochies van Zuidoost Twente (Losser, Haaksbergen, Enschede en omliggende geloofsgemeenschappen). Als de herders en de wijzen die de stal bezochten om het Kind te bezoeken, zo keren wij allen daarna terug naar onze huizen, naar ons leven van alledag. Om op de plek waar wij zijn, in de stal van ons eigen leven, God geboren te laten worden. Om daar handen en voeten te geven aan ons geloof, om God in ons eigen leven aan het licht te laten komen. Ik geloof en vertrouw dat de ster ons de weg zal wijzen.
José van den Bosch PW