Aan Noeran Vossebeld uit Nijverdal zal het niet liggen. Hij heeft zijn diploma voor schaapherder op zak. Als kind al was hij gefascineerd van het beroep van schaapherder. Samen met zijn oma struinde hij al op 9 jarige leeftijd door het heidegebied van de Sallandse Heuvelrug om de herder bezig te zien met zijn schapen. Nu mag hij zich als jongste Nederlander schaapherder noemen. Fantastisch dat hij deze jongensdroom waar mocht maken terwijl zijn vriendjes droomden om piloot, brandweerman, profvoetballer of piloot wilden worden. Terwijl zij droomden van het grote geld, koos Noeran voor zijn passie als schaapherder, waarbij hij geen vrije weekenden heeft maar 365 dagen per jaar aanstaat. Deze kudde mag zich verzekerd weten van een jonge, trouwe en toegewijde herder.
Maar hoe zit het met de kudde, met onze kerk. Worden de woorden van Jezus uit het Evangelie ook bewaarheid, wanneer Hij vanuit medelijden tot het volk uitspreekt: “Zij zijn als schapen zonder herder”. Van overal komen mensen naar Hem toe om zijn boodschap te horen.
Het doet mij denken aan de huidige tijd van kerkverlating. Ik weet niet hoe het verder moet wanneer ik over een jaar met emeritaat ga, en zie dat er nauwelijks meer mensen zijn die kiezen voor het ambt van pastor, van herder. Laat ik de kudde dan ook niet in de steek? Jongeren kiezen massaal voor beroepen waar ze veel geld mee kunnen verdien, en dat wordt vaak ook gestimuleerd door hun ouders. Maar ligt daar ook hun hart? Hebben we juist in deze tijd, van ieder voor zich, geen mensen nodig die juist weer mensen kunnen samenbrengen? Mensen, die leiding durven te geven, die kiezen voor de medemens, die het saamhorigheidsgevoel kunnen versterken? Mensen die net als ik geloven dat er iets meer is tussen hemel en aarde dan wij kunnen waarnemen? Mensen die, net als Noeran, blijven kiezen vanuit hun hart?
Moge de vakantietijd dan ook vooral een tijd van bezinning zijn, een tijd waarin je bij je eigen diepste gevoelens komt, om zo keuzes te maken die iets mogen toevoegen aan jouw eigen leven en het waardevoller en mooier maken voor je medemens. Dat wij zo een herder mogen zijn voor elkaar. Dan wordt het visioen van Jezus, de droom van een mooie wereld eindelijk werkelijkheid.
Ik wens u allen een fijne vakantietijd en hoop voor onze jongeren dat zij net als Noeran hun droom mogen verwezenlijken in een goed herder schap.
Pastor Jan Kerkhof Jonkman