Lieve mensen,
Veel mensen in onze samenleving zijn ontworteld. Ze zijn weggevlucht van hun land, hun stad, hun familie en zijn terecht gekomen in een vreemde omgeving. Ze zijn losgerukt van hun cultuur en proberen helemaal ontworteld hier in ons midden weer wortel te schieten. Anderen kiezen ervoor om naar het buitenland te gaan omdat het leven daar niet zo druk is als hier of om een betere toekomst te vinden voor hen zelf of hun kinderen. Er zijn er nog altijd kinderen die geadopteerd worden, ze zijn weggerukt van hun ouders, en moeten hier weer wortel schieten. Op latere leeftijd merken ze dat ze anders zijn en iets missen, ze gaan dan op zoek naar hun wortels. U kent vast wel het programma Spoorloos, dat die kinderen weer in contact probeer te brengen met hun ouders of familie. Pas wanneer ze in de armen vallen van hun moeder of vader of familie komt er na een onrustig leven, rust over hen en krijgen ze het gevoel eindelijk thuis te zijn. Dan kunnen ze weer verder met hun leven en hun toekomst. Los van ons verleden blijven we altijd in kringetjes ronddraaien. Ons leven is altijd verbonden met het verleden, onze cultuur waar we vandaan komen. Zo zeggen vele Twentenaren die op eigen initiatief zijn vertrokken naar het buitenland, dat ze in hun hart altijd Tukker blijven.
Ook als gelovigen willen we thuis komen, willen we wortel schieten in die gemeenschap waarin we ons thuis voelen. Ook in onze kerk zijn velen ontworteld geraakt, zelfs zo erg dat zij ont-doopt willen worden, d.w.z.: dat hun doop te niet wordt gedaan. Zo af en toe komen daar verzoeken van bij ons binnen op het secretariaat. Ze voelen zich niet langer meer verbonden met onze kerk, of met Jezus en willen de band met het verleden losscheuren.
Vandaag wijst Jezus ons in het Evangelie juist op verbondenheid. Hij noemt zichzelf de ware wijnstok, en gij , zo zegt Hij : zijt de ranken. Hij zegt ook dat zijn vader de wijnbouwer is, die de ranken afsnijdt die geen vrucht draagt. Die worden afgesneden en verbrand.
Moeten wij ons dan ook niet afvragen: zijn wij echt verbonden met Jezus? Wie is Hij voor ons? Spiegelen we ons alleen aan zijn woorden en daden, of spiegelen we ons echt aan Hem? Nee, het is niet gemakkelijk om ons aan Hem te spiegelen, aan die goddelijke mens die elke dag bidt tot zijn vader, de mens die niet uit is op geld en bezit. De mens die nooit te moe is om aandacht te hebben aan zijn medemensen, wie of wat ze ook zijn: arm of rijk, ziek of gezond, man of vrouw, oud of jong. Wie zijn wij zonder God en zonder geloof?
In onze sterk geïndividualiseerde samenleving is het niet gemakkelijk om zo’n mens te zijn. Je wordt vooral gestimuleerd om zelf jouw eigen weg uit te zoeken, zonder dat je daarbij de gemeenschap nog nodig hebt. Met daarbij allerlei uitdagingen waarop dagelijks een beroep op je wordt gedaan via de sociale media. Met de aanbiedingen van een blitse carrière, de flinke salarissen die daarbij horen, met allerlei prikkels om zoveel moeilijk kleding en goederen te kopen, ongeacht of we dit echt wel nodig hebben. En hoeveel mensen vallen er niet uit omdat ze de druk van de samenleving niet meer aan kunnen , niet meer aan de verwachtingen kunnen voldoen.
Wordt het niet tijd om ons om te keren, om weer rust en orde te krijgen in ons leven? Wie zijn wij zonder ons geloof in Jezus en God? Daar kan ik heel duidelijk in zijn. Zonder Jezus, zonder God zijn we niets! De kracht van vrede en liefde die Hij heeft gebracht en heeft nagelaten, hebben we meer dan ooit nodig in onze wereld die geteisterd wordt door oorlog en geweld. En denk maar aan de maffiabendes, die onze jongeren lokken met blinkende euro’s en hun leven kapot maken, de maffiabendes die helemaal geen ranken willen zijn aan de wijnstok van Jezus’ liefde en vrede, want zij willen alleen maar vernietigen. Zonder Jezus, zonder God, zijn we als de jonge Paulus, dan zijn we op weg om niet direct het goede te doen. Maar als Paulus zich bekeert, een ommekeer maakt in zijn leven, en Jezus ontmoet, dan gaat hij een heel andere weg en wordt hij een ander mens: dan wordt hij een echte apostel van liefde en vrede.
Dat kunnen wij allemaal ook doen. We kunnen ons inspannen om goede ranken te zijn aan de wijnstok die Jezus is. De wijnstok van Liefde, vrede en vreugde. Amen
Beuningen, 28 april 2024, Pastor Jan Kerkhof Jonkman